Tylko dyżur transplantologiczny... a może aż? cz.13

Witam,

Daję następną część. Sądzę, że jedną z ostatnich części. Widzę, że coraz mniej podoba Wam się moja sielanka. 

Miłego czytania :)

13.

Po dłuższej chwili oderwali się od siebie. Opierali się swoimi, mokrymi czołami i patrzyli głęboko w oczy. Nagle odezwał się Maks:

- Kochanie pójdziemy do mnie. Jesteś cała przemoczona. – spojrzał na jej ciuchy – Będziesz zaraz chora!

Ala spojrzała na niego i skinęła głową na znak zgody. Maks chwycił ją za dłoń, splótł ich palce. Szli cali mokrzy i strasznie szczęśliwi. Co chwilę się śmiali. W końcu doszli do domu Maksa. Alicja jeszcze nigdy tu nie była. Jakoś nie zdarzyła się okazja ku temu. Zawsze szli do jej mieszkania. Było to strzeżone osiedle. Maks otworzył furtkę i puścił ją pierwszą. Weszli do środka. Ala była wyraźnie zaskoczona, jak ładnie jest urządzone. Była cała przemoczona, on zresztą też. Ściągnęła buty i weszła do salonu. Maks spojrzał na nią. Podszedł do niej od tyłu. Położył dłonie na jej biodrach i cmoknął ją w szyję. Wtuliła się w niego.

- Kochanie jesteś cała mokra… - znowu ją pocałował w szyję – Nie mogę pozwolić na to… - zaczął rozpinać jej zamek powoli i całować po karku – Żebyś mi się rozchorowała. Trzeba szybko ściągnąć te mokre ubrania i mówię Ci to jako lekarz! Podkreślam.

Składał pocałunki najpierw na karku, potem na łopatkach, schodził nimi wzdłuż jej kręgosłupa. Alę przeszedł dreszcz. Odwróciła się w jego stronę. Maks zaniepokoił się, że zrobił coś źle, za szybko. Ona uśmiechnęła się.

- O tym samym pomyślałam. – zaczęła rozpinać jego koszulę i odwzajemniać pocałunki. Za niedługo Maks stał w samych spodniach, a Alicja w bieliźnie. Wziął ją na ręce i zaniósł do sypialni, położył na łóżku. Pozostałe ubrania wylądowały na podłodze. Pocałunkami pokrył każdy centymetr jej ciała. Ala z każdym pocałunkiem, dotykiem pragnęła go coraz bardziej. Pożądanie kierowało jej ciałem. Pojękiwała i błagała o więcej. Maks chciał tą chwilę przedłużyć w nieskończoność, dlatego musiała być cierpliwa. Miała cudowne ciało, aksamitną skórę, po prostu ideał. Później nadszedł wyczekiwany moment i pierwszy raz, ale na pewno nie ostatni mogli stać się jednością. Od razu odnaleźli wspólny rytm, pasowali do siebie idealnie. Tak jak myśleli tej nocy jeszcze wiele razy byli ze sobą, bardzo blisko. Zmęczeni i bardzo szczęśliwi położyli się. Alicja położyła się na jego torsie, on delikatnie miział ją po ramieniu.

- Kocham cię – szepnął, dla niej był to bardzo słyszalny szept. Odwróciła głowę w jego stronę, uśmiechnęła się.

- Kocham cię – odpowiedziała. Po tych słowach zasnęli w swoich ramionach.